Recorridos de tiro Táctico

IPSC

É unha das disciplinas deportivas da RFEDETO que conta con centenares de tiradores no noso país, algúns deles campións mundiais e da cal coñécese pouco ou moi pouco.

O Tiro Práctico IPSC é unha disciplina de tiro deportivo con orixe nos anos cincuenta, no estado de California (USA), e que naceu da necesidade dun adestramento adecuado para grupos de élite militares e policiais para lidar con situacións reais nas que unha arma podería ser utilizada en defensa propia ou doutros.

A Confederación Internacional de Tiro Práctico (IPSC) foi oficialmente fundada durante a Conferencia Internacional de Pistola de Combate realizada na cidade de Columbia, Missouri, USA en maio de 1976.

Ata hai pouco, este deporte limitábase a armas curtas (pistolas ou revólveres). Con todo, recentemente a disciplina expandiuse a armas longas. En 2006 a Confederación en reunión coas autoridades internacionais de IPSC decidiron incluír a categoría Action Air (Airsoft) nacendo así o Tiro Practico Airsoft.

O Tiro Práctico consiste en medir a capacidade dun tirador de disparar rápida e precisamente un arma de fogo de groso calibre (maior ou igual a 9 mm ou .355”).

As súas siglas distintivas “DVC” ( Diligentia, Vis, Celeritas) resumen a esencia desta modalidade de deporte de tiro.

O tirador debe estar capacitado para facer a mellor combinación posible de precisión (Diligentia), potencia da súa arma (Vis) e velocidade (Celeritas).

Nas pistas de tiro, a seguridade do deportista e dos espectadores é o principal, a partir de aí deséñanse tendo en conta a finalidade de cada exercicio na procura de poder medir a habilidade do tirador e non tanto o seu estado atlético (aínda que isto último axuda enormemente). Para o efecto, os obstáculos deben ser moderados e/ou proverse axudas en caso necesario. No que se refire a distancias, os brancos poden estar desde cortísima distancia ata 50 ou máis metros.

Desta forma poderiamos vernos enfrontados a hipotéticos escenarios de gran realidade con toda a escenografía que o orzamento permita. Como convención xeral, recoméndase que unha competición teña un bo balance de exercicios longos (ata 32 disparos), medios (ata 24 disparos) e curtos (9 disparos).

Doutra banda o Tiro Práctico IPSC é de estilo libre. É dicir que, aparte das restricións de seguridade, as pistas poden ser resoltas coa maior liberdade e como o tirador estime máis conveniente, é o que poderiamos chamar factor de “estratexia”.

É esta diversidade de exercicios, ao carecer de repeticións nos mesmos; e a liberdade na realización do percorrido, da mellor maneira que o tirador considera, o que vai permitirlle solventar calquera situación que se lle presente, evitando así a mecanización do tiro.

O Tiro Práctico premia a potencia da arma asignando máis puntos a certas áreas do branco, á vez que se emprega un cronómetro sensible ás detonacións (timmer) para medir o tempo e finalmente prémiase a precisión acorde a áreas que orixinalmente representaban as partes máis ou menos vitais dun torso e cabeza humanoides.

Ao entrar dentro da fórmula de efectividade do tirador os tres compoñentes, conséguese premiar o resultado final do tirador máis completo, de entre todos os participantes na competición

Os de cartón (perforables) e os metálicos (abatibles). En ambos os casos, podemos considerar dúas categorías distintas, os puntuables que simulan agresores ou delincuentes e os de penalización que simulan reféns ou persoas inocentes.

Os brancos poden ser cortados ou cubertos a condición de que, polo menos, unha porción da área de maior puntaxe (A) quede exposta.

Usualmente, débense acertar dous disparos por branco, a menos de que se trate de brancos metálicos, os cales deben caer para puntuar. En liñas xerais, o exceso de disparos non se castiga, aínda que só puntuarán os dous mellores.

É obvio que non todas as armas teñen as mesmas prestacións. Unha arma con miras de tecnoloxía láser, provista de compensadores e de alta capacidade, non pode ser comparada cunha de servizo común.

Por esta razón, o regulamento contempla “Divisións” nas cales se clasifican os diversos tipos de armas, as cales compiten e son premiadas por separado. Finalmente, considérase a idade e o sexo en categorías separadas.

Son as estritas normas de seguridade, o que máis chaman a atención desta disciplina de tiro a todos os que dunha ou outra forma algunha vez estivemos nunha liña de tiro. Todas elas de estrito cumprimento desde que accedemos ao campo de tiro e que están presentes en todos os exercicios na mente dos tiradores, por ser considerados faltas de procedemento con penalizacións sobre a puntuación final, ou mesmo coa expulsión da competición.

Os impactos en tarxetas de reféns/inocentes (de penalización) tradúcense nun desconto importante na puntuación obtida… 10ptos menos por impacto.

A ausencia de un ou dos dous impactos na tarxeta puntuable, penalízase con 10 puntos menos por impacto.

Penalízase tamén a non caída dos brancos metálicos abatibles.

A ruptura de ángulos de seguridade no movemento… expulsión da competición.

Levar o dedo no interior do guardamontes nos desprazamentos, abrir portas/xanelas cunha man de forma que a arma varrese a man, etc., etc.… son algúns exemplos dos motivos de expulsión dunha competición.

Está claro que o lector lendo estas normas veraas moi básicas e de lóxica esmagadora para calquera tirador. O problema é cando todo isto realízase baixo a presión dunha competición, onde 1 segundo é un mundo, onde o correr, moverme a través de xanelas e portas con branco móbiles que activan outros brancos e onde se pode estar a competir na mesma escuadra e no mesmo exercicio cun tirador que é capaz de desenfundar a arma, montar e cargala para facer lume en menos dun segundo.

Como resultado final, o que se consegue co IPSC é precisión, velocidade, potencia, mesturados coa fortaleza física e mental do tirador, o que dá como resultado que sexa o IPSC a modalidade de tiro máis apaixonante que podamos practicar

Recorridos de tiro Táctico

IPSC

Este portal web unicamente emprega cookies propias con finalidade técnica, non obtén nin cede datos de carácter persoal dos usuarios sen o seu coñecemento.